Friday, November 15, 2013

11.11 ანუ 1-ის დასასრული

აინ რანდმა თქვა პირველწყაროში- "გენიალური კარიერის შექმნას 2 ადამიანი სჭირდება- გენიალური ადამიანი და მეორე, განსაკუთრებით იშვიათი და უფრო გენიალური, ადამიანი, რომელიც ამჩნევს გენიალურობას და იცის როგორ დააფასოს".

ბოლო 1 წლის განმავლობაში თითქმის დარწმუნებული ვიყავი, რომ რანდისეულ იდეალიზმს ცხოვრებაში ვატარებდი და ვზეიმობდი მეორე ადამიანთან ერთად. 1 კვირის წინ დავიჯერე ზეძალების, ან სულაც დედამიწური რეალიზმის არსებობის, რომელმაც თავში ხელი წამომარტყა და მანახა, რომ გვერდით ერთი ჩვეულებრივი, მატყუარა ადამიანია, უბრალოდ მე მირეკლავს თვალის ასახვევად (ან ნუგეშის მოსაცემად, რაც უფრო ამაზრზენია). არაადეკვატური რეაქცია მქონდა. ახლაც მიჭირს დავიჯერო, რომ ის 1 წელიც მარტო ვიყავი, რომ ისე მინდოდა იმ გენიალურობის შექმნა- რაციონალურობა გვერდზე გადავდე და ტყუილებს დავუწყე გამართლება. არ შეიძლება ასე მეშინოდეს მარტო რამის შექმნის. არ შეიძლება იმ მეორე, იშვიათ ადამიანს მე ვიგონებდე და თავს ვაჯერებდე, რომ ნამდვილია. და ბოლოს, აზრზე მოსულს, არ შეიძლება ჩემივე შეცდომა ჩემი თავის რწმენას მირყევდეს.

გენიალურობა რა თქმა უნდა მე არ მეხება, მე ვერ მაქვს ამხელა ამბიცია, მაგრამ უარესი იდეალისტი გავხდი. 7 მილიარდი შანსი ამოახტა დედამიწას "გენიალური კარიერისთვის" და ვატყობ, ის მეორე "იშვიათი და უფრო გენიალური დამფასებელი" მე ვხდები ამ გამოცდილების შემდეგ.
როგორც ჩემმა ერთმა მეგობარმა გუშინ, ამდენი ხნის სიჩუმის შემდეგ ასე უცებ და უცნაურად "ბანალური" სიტყვები შემომაშველა- "რაღაც გამოთქმა რომ არის, იცი? რაც ხდება შენთვის ყოველთვის უკეთესია, თუ უკეთესისკენ ხდება, თუ რაღაც ეგეთი".
ჰო, რაღაც ეგეთი მოხდება, მარს.

No comments: