Thursday, December 02, 2010

ერთ ჩემ ძველ პოსტს გამოეხმაურნენ ფორუმზე გუშინ. თავისუფლებაზე იყო თემა.

"ჩემთვის თავისუფლებაა როცა რიგში ვდგავარ და მსუქანი ქალი ჩემს უკან გვერდზე არ მწევს.
როცა რაღაცა ისეთი ვიყიდე, რომელსაც გარანტია მოყვა; მოვიტანე სახლში, არ იმუშავა და უკან წავიღე გამოსაცვლელად და გამომიცვალეს.
როცა ზებრა გადასასვლელზე გადარბენა არ მჭირდება და როცა მწვანეზე გადასვლისას მაინც ორივე მხარეს გახედვა არ მიწევს.
როცა სამუშაო საათებზე მეტს ვმუშაობ და შემოსავალი იმდენი მაქვს, რომ ბანკშიც ვინახავ და ყოველდღიურობისთვისაც მყოფნის.
როცა ფართიზე ვარ უცხო სასტავთან და რაღაც სარკასტულ-მწარე ხუმრობას ვიტყვი და იმ 2 ადამიანს გაეღიმება.
როცა ამერიკის საელჩო საქართველოში ასეთი პარანოიდი არ არი.
როცა მარტო ვცხოვრობ და ძმას და ძმის ცოლს და დედას და ქვისლებს და მაზლებს მაინც ჩემთან ცხოვრება არ უნდათ.
როცა მარგარიტას მიქსი გუდვილში ვიპოვე.
როცა სამსახურში, თანაბარ პირობებში ჩემზე მეტი პრივილეგიები "უცხოელ ექსპატებს" არ ეძლევათ.
როცა მალტაში 1 კვირაში მინდა ჩასვლა და ვიზას არ ველოდები 1 თვე. "

ექსპატებზე მოეწონათ ყველაზე მეტად. ვეთანხმები.
რომელ Fილდში უნდა ვიმუშავო ისე, რო ვინმე დურაკი ესქპატი არ მოვიდეს და რაღაც ბულშითზე ჭკუის სწავლება არ დამიწყოს? და რაც მთავარია, თვითონაც იცოდეს რო ბულშითია, იმდენად იცოდეს რო ლანჩზე თავის მეგობრებს მოუყვეს მსგავსი სახალისო ისტორიები. არადა ბოლო წლების განმავლობაში სულ ექსპატებთან ვმეგობრობდი სამამულო სირობისგან გულარეული. ძალიან ხშირად მიწევდა ხოლმე დამცირებების ხუმრობაში გატარება. ...კრიტიკა ბავშვობიდან მომწონდა და თავი გამიზნულად მიმყავდა ჩალენჯინ სიტუაციებში, მაგრამ, როცა კრიტიკა მოდის ისეთი სუბიექტისგან, რომელსაც მესამე მსოფლიოს ქვეყანაში ჩამოსვლის გამო თავი ღმერთი ჰქონია და საფუძველშივე დისრეგარდს უკეთებს ადგილობრივ სპეციფიკებს, მასწავლის როგორ ვიყო ლიდერი და ამავდროულად მართმევს ლიდერობის პოზიციას, დასცინის ადგილობრივ სირობას და ამავდროულად ყიდულობს მიწებს აქ დასამკვიდრებლად, ცოტა არ იყოს მეცინება და უფრო ცოტა არ იყოს ვითრგუნები. დრესაც ეგრე მოხდა. დიდი ხნის უნახავი მეგობრები შეიკრიბნენ და მივედი. ...1 საათში გული ამერია და წამოვედი. და ხვალაც, დილით გაღვიძება დამეზარება, იმირომ რომ იდეას ვერ დავინახავ რატომ უნდა წაივდე სამსახურში, მთავარი გმირები ყოვლისმცოდნე ექსპატები არიან მაინც, რომლებიც ადგილობრივი ხალხის "კაპასითი ბილდინგ" პროექტებისთვის გრანტებით ირჩენენ თავს.

მე ისევ მეცინება.

თვის სიტყვა : eleutheromaniac. ( dictionary for difficult words )