Thursday, October 03, 2013
2 წლის შენახული პროტესტის მინიატურა.
დილით ქალაქის თავზე დიდი, შავი ჩრდილი გამოჩნდა, აღმოსავლეთისკენ მიიწევდა. …ალბათ დასავლეთიდან მოდიოდა, არ ვიცი.
მოძრაობა შეჩერდა. 3 დღის დაუბანელმა, მაგრამ მაინც სუნამო გადავლებულმა, სამსახურისკენ მიმავალმა მოქალაქეებმა სვლა შეაჩერეს და პირდაღებულ სახეებზე პანიკის ნიშნები დაეტყოთ. 17 წლის დედებმა მობილურები აიღეს და სმს-ები გაუგზავნეს "ბირჟაზე" გასულ მეუღლეებს. ამ დროისთვის მეუღლეებს მზესუმზირის ჭამა უკვე შეენელებინათ და ისინიც პირდაღებულები აჰყურებდნენ უშველებელ ჩრდილს. ახალშობილებმაც სატყუარები დაგმოაგდეს დორბლიანი პირებიდან და გუგების გაფართოება დაიწყეს, წამით შეუჩერდათ ინსტინქტს მინდობილი კიდურების მოძრაობა. ქუჩის კუთხესთან მწოლიარე, დიათეზიანი ბავშვით ხელში, მათხოვარმა თავის ქალაში ჩაკირული თვალები გაახილა და 2 ყავისფერი კბილი გამოაჩინა. ძიძებმა მშობლების სადარბაზოს დაცვასთან ერთად შეკრეს წარბები და ქვედა ტუჩზე იკბინეს. ბაღის და სკოლის მასწავლებლებმა ბავშვები კლასებში შერეკეს და ფანჯრიდან დაიწყეს თვალთვალი. პულსი გაუ-ერთ-რიტმდა ქალაქს, გულის ძგერა გაერთიანდა და ჰაერში აგზავნიდა ვიბრაციებს.
უშველებელი საჰაერო ბურთი მთელ დიამეტრზე გასწვდა ჩვეულებრივი დღისთვის მზად ქალაქს. ბურთზე მობმულ კალათაში სოფო იყო, ძალიან დიდი რუპორებით ხელში და თავზე დაჰკიოდა თვალებღია, რუტინა დარღვეულ მოქალაქეებს: “გაიკეთეთ პრეზერვატივები, აააააააა!!!!!!!!”
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment