სტატისტიკურ ფიზიოლოგიას

 მხრებზე ჩამოყრილ წაბლისფერ თმებში მარჯვენა ხელი შევუცურე, მუშტში მოვაქციე და მსუბუქად მოვქაჩე. ზურგზე დავაჯექი, მარცხენა ხელით ტუჩებზე შევეხე, სახე ყურთან მივუტანე და აჩქარებული, წითელი სუნთქვებით დავუორთქლე. მუცლის არედან ნეონის ბურთად დაიხვა, მოგრძო ტვინი გაიარა და ტუჩებიდან და ცხვირიდან ერთდოულად გამოხეთქა კვნესამ. ხერხემალზე ნარინჯისფერმა ეკლებმა ამოაყარა. ტუჩებიდან გაშვებული ხელით დავუყევი ეკლების ზოლს და უნებლიედ თეძოებზე და მუცელზე გავამრავლე. მუცელში ისევ ნეონის ბურთები ეხვეოდნენ. დახუჭული თვალებით და თითის წვერით ვეცადე შევხებოდი, უბრალოდ შევხებოდი, მაგრამ ხვევის ენერგიამ მთლიანად შემითრია და წამის მეასედში მის კლიტორზე გადააგდო თითები. მარცხენა ძუძუდან ვერცხლის წყლის სითხე ჩამომეღვარა და გზაში ბურთულებად გახლეჩილებმა მის ხერხემლის ზოლში დაიწყეს შეგროვება. ტერფებზე ხელები მომიჭირა, ნეკნების კარი გაეღო და ჩასუნთქული, იასამნისფერი ჰაერის მასით ჩემი სახელი ამომასუნთქა- ...ალექსა!

- "ალექსა! ალექსა! - დროა უკვე! მოვემზადოთ უნდა" - ტერფზე ხელის თათუნით მაღვიძებს ქმარი. "ბავშვს აჭამო, დროა და გავდივართ მერე". თვალები გავახილე. მარცხენა მხარეს სისველე ვიგრძენი. ...ჯანდაბა, რძეს გამოუჟონავს. ჰო, მართლა ჭამის დროა. დედობის დროა. ცოლობის დროა. სტუმრად წასვლის დროა. როლების დროა...

გზად, მანქანის მარჯვენა მხრიდან გავქცეროდი მოძრაობას და მეღიმებოდა-  ჩემი სინამდვილე პატარა ნეონის ბურთად შეკრულიყო ჭიპთან და ტრიალებდა.