Sunday, June 13, 2010


ადუღებული ასფალტის სუნს უნიჭოდ აყვავებული და თავშეუკავებელი თუთის სუნი ერევა და გულს მირევს. სწრაფად ვცდილობ გავერიდო უაზრო ბავშვებს, რომლებიც თავისი მშობლების შეცდომის გამოსწორებას თვითდამკვიდრებით, ანუ კისერზე ძარღვებ დაბერილები "ომობანას" თამაშით ცდილობენ.

ეს ის დედამიწაა, სადაც შენს შემდეგ შვილის დატოვება გენერვიულება.

ხოლმე მინდება ჩემი რეალობები მოვკუჭო და shift+delete-თ წავშალო.

ვზივარ შინ და საკვებად ვუსმენ ეკოს.


- "მამაო ჩვენო, მამაო ჩვენო, შე დედამიწის გამჩენო!"




1 comment:

Kate said...

ხოლმე მინდება ჩემი რეალობები მოვკუჭო და shift+delete-თ წავშალო.
ძალიან მაგარი ფრაზაა.